Üye Girişi
Şifremi Hatırlat Şifremi Hatırlat
| |
Yeni Üyelik Yeni Üyelik

  K o n y a  -  B o z k ı r  K o n y a  -  B o z k ı r
    D E R E İ Ç İ    D E R E İ Ç İ
   M a h a l l e s i   M a h a l l e s i
w w w .w w w .
g e d e r e t l i l e r d e r n e g ig e d e r e t l i l e r d e r n e g i
. c o m. c o m
Köy Şenliği Düzenlensin mi?
Anket Anket


Dernek
Dernek Logosu Dernek Logosu

Kaydol
E-Bülten E-Bülten

EtkinlikEtkinlik Kayıt Formu Kayıt FormuEtkinliklere kaydolmak için tıklayınız
UlaşımUlaşım Krokisi Krokisi
SohbetSohbet Bölümü BölümüDolu dolu ve hoşça vakit geçirmek için
İletişimİletişim Formu Formuinfo@gederetlilerdernegi.com


İNSANİ DEĞERLERİMİZ ÖLÜYOR MU? (1)

İNSANİ DEĞERLERİMİZ ÖLÜYOR MU? (1)


defa gösterilmiştir

İNSANİ DEĞERLERİMİZ ÖLÜYOR MU? (1)

Kapının tıkırtısında kulağı kadının.  

Bir insan evladı kapıyı çalar mı? Diye?

Birisi ev sahibiiiii! Der mi? Diye?

Yolunu şaşırmış biri adres sorar mı? Diye?

Bir komşu gelirde bir haceti olur mu? Diye?

Bir insan bir Müslüman gelirde Bir çay demler, bir elma, bir portakal, bir şeker?bir ikramda bulunur muyum? diye?

Ee öyle görmüştü o Anasından-Atasından. 

?A oğul? diye başladı söze. ?Kimse kimsenin kapısını çalmaz oldu, kimse kimseye gelip-gitmez oldu. Herkes çekilir evine, oturur televizyonun başına sabahlara kadar bakar da bakar. Namaz kılan az, oruçsa çok sıcakmış Temmuz, güççük böyük tanımaz oldu birbirini. Herkesin elinde bir telefon düşmüş içine. Yoook, oğlum yok, kimseye birşey de demeye gelmiyor. Sonumuz hayır ola. Bu insanlık nereye gidiyor bilemedim ben gayri...?

Daha çok söyleyeceği vardı kadının ama aklıma geliverdi birden internetin, televizyonun olmadığı o eski günler. Az çok hepimiz biliriz o günleri. Ne güzeldi o günler değil mi?

Hep birlikte camiye giderdik. Ezanı sen okuyacan ben okuyacam, kameti sen getirecen ben getirecem diye kavga ederdik.

Hele caminin önünde kurulan eskilerin eskimeyen sohbetleri, maceraları. O sohbetler bitmesin isterdim. Hele kış aylarında yatsı namazı sonrası ev gezmelerine bayılırdım doğrusu.

Kuzine sobası yanar, üstünde çaydanlık cığıl cığıl eder, Sobanın fırınlığına gumpir atılır, patlak mısır pişirilir, toprağa gömülmüş pancar ve şalga sökülür gelir, amasya elması, golden elması, angara armudu ve kış armudu da olurdu. Kuru üzüm, ceviz, çırtlık, külde pişmiş nohut? cabası.

Birde evlerde oynanan yüsük vb. oyunlar. Dün gibi hatırlarım doğrusu. Yenen de kazanırdı yenilende. Heygidi günler hey.

Muhabbet vardı be o zamanlar, Samimiyet vardı, birlik beraberlik, yardımlaşma, dayanışma vardı..

Peki ne oldu bize. Ne oldu da o günlerdeki muhabbeti bulamıyoruz? Maddiyatımız mı azaldı? Maneviyatımız mı? Yoksa İnsani değerlerimiz mi? O eskilerdeki muhabbeti şimdi neden bulamıyoruz? Yeniden o günlerdeki muhabbeti yaşayabilir miyiz? Çok mu geç? İş işten geçti mi acaba?...

                                                                                                                                     (Devam Edecek)

YORUM GÖNDERYORUM GÖNDER
  Adınız Soyadınız :
  Mesajınız :
Not : Lütfen küçük harf kullanınız. Maksimum 500 karakter

Önemli Not : Gönderilen mesajlar sistem tarafından kayıt altına alınmakta olup site yöneticileri tarafından görülmektedir. Lütfen bu hususa dikkat edelim ve başkalarını rahatsız edici mesajlar göndermeyelim.
Sayfa Üretim süresi :0,5859

© 2015 gederetlilerdernegi.com
Dereiçi Mahallesi Web Portalı http://www.gederetlilerdernegi.com

Tam Ekran